امروز عصر
بالاخره بعد از 4 روز ک رفیق اومده نشستم ب درس خوندن...
یکم کلافه بودم ولی سعی کردم تمرکز کنم،
بنظرم خوب خوندم، این چند روزم اگه بتونم خودمو جمع و جور کنم تمرکز کنم خیلی زود جزوه ها تموم میشه و میرم سراغ تست زدن ک حداقل یه ماهی تست بزنم...
هرچند کلی از برنامه ام عقبم... ولی....
ادامه میدم😉
وقتی لبخندتو میبینم
ب این نتیجه میرسم هیچی ارزش ناراحت کردن تورو نداره❤️
امروز ساعت 13 رفتم برای کلاس جبرانی رانندگی
یه خانوم خیلی عصبی مربیم بود
انقد هم ماشینش داغون بود فک کنم بالای 10 بار خاموش کردم در صورتی ک تو کل کلاس های اموزش و 2 جلسه قبل 5بار هم خاموش نکرده بودم، شایدم از استرسی ک بهم میداد بود.... در هرصورت از 1و نیم ساعت بنظرم 10 دقیقه اش مفید بود فقط😶
خلاصه وقتی برگشتم خونه بجای اینکه اروم باشم و استرسم کم شده باشه کلی عصبی بودم 🤦🏻♀️
امیدوارم تا فردا صبح اوکی باشم و با اعصاب اروم بزم امتحان🤗
هروقت چشمم میوفته ب عکس وبلاگ و جمله اش
یاد این میوفتم ک اصلا برای چی وبلاگ زدم!؟
برای اینکه متن انگلیسی بنویسم دستم راه بیوفته😶چون املام خیلی ضعیفه!!!
ولی هیچوقت حسش نبود!!!
اما اگه با هدفم پیش میرفتم یعنی یکسال و نیم انگلیسی مینوشتم حتما تا حالا خیلی پیشرفت میکردم....
لعنت ب این باس... گشاد و پشت گوش اندازی من تو کارام....
نمیدونم چیکار کنم این اخلاق و ترک کنم🤦🏻♀️
نمیدونم چطوری خیل کارای عقب موندمو جبران کنم....
همیشه یه کاری پیش میاد ک برنامه هامو عقب بندازه!!!
این میره رومخم....
دلم میخواد مثلا یه ماه برم یه جایی ک خبری از هیچکس و هیچ برنامه از قبل تعیین نشده ای نباشه تا یکم جلو بیوفتم بعد دوباره برگردم ب زندگی عادی.
کلا اینرواز تو فاز فرار از موقعیت فعلیمم🚶🏼♀️